درباره کریسمس چه می دانید

پیروان مسیح تقویم شان را به قبل و بعد از میلاد مسیح تقسیم کردند. این روز که کریسمس نامیده می شود بهانه است برای جشن و سرور و شادی.

پیروان مسیح تقویم شان را به قبل و بعد از میلاد مسیح تقسیم کردند. این روز که کریسمس نامیده می شود بهانه است برای جشن و سرور و شادی. به خصوص در میان مردمان اروپا، کریسمَس به زبان انگلیسی Christmas یا نوئل No�l در زبان فرانسوی جشنی است در آیین مسیحیت که به منظور گرامی داشت زادروزعیسی مسیح برگزار می شود. بسیاری از اعضای کلیسای کاتولیک روم و پیروان آیین پروتستان، کریسمس را در روز ۲۵ دسامبر جشن گرفته و بسیاری آن را در شامگاه ۲۴ دسامبر نیز برگزار می کنند. اعضای بیشتر کلیساهای ارتودوکس در سراسر دنیا نیز روز بیست و پنجم دسامبر را به عنوان میلاد مسیح جشن می گیرند. برخی از مسیحیان ارتودوکس درروسیه، اوکراین، سرزمین مقدس (ناحیه تاریخی فلسطین کنونی) و دیگر مکان ها، به سبب پیروی از گاه شماری یولیانی، جشن کریسمس را در روز ۷ ژانویه برپا می دارند. کلیسای حواری ارمنی طبق سنت منحصر به فردی، روز میلاد و همچنین روز غسل تعمید مسیح را هم زمان در روز ششم ژانویه جشن می گیرند.ایام دوازده روزه کریسمس با سالروز میلاد مسیح در ۲۵ دسامبر آغاز گشته و تا جشن خاج شویان در روز ۶ ژانویه ادامه می یابد.
ایام دوازده روزه کریسمس با سالروز میلاد مسیح در ۲۵ دسامبر آغاز گشته و تا جشن خاج شویان در روز ۶ ژانویه ادامه می یابد. هرچند مهم ترین عید مذهبی در گاهشمار مسیحی، روز عید پاک به عنوان روزمصلوب شدن و رستاخیز عیسی است، بسیاری به خصوص در کشورهای ایالات متحده و کانادا، کریسمس را مهم ترین رویداد سالانه مسیحی محسوب می دارند. با وجودی که این روز یک عید مذهبی شناخته می شود از اوایل سده بیستم میلادی به بعد به طور گسترده به عنوان یک جشن غیر مذهبی برگزار شده و برای بیشتر مردم، این ایام فرصتی است برای دور هم جمع شدن اقوام و دوستان و هدیه دادن به هم. کریسمس با آیین های ویژه ای به طور مثال آراستن یک درخت کاج، برگزار شده و شخصیتی خیالی به نام بابانوئل در آن نقشی مهم دارد.
آنچه که پیرامون میلاد عیسی مسیح از مَتّی و لوقا نقل شده است در انجیل برجسته تر است، نوشته های نخستین پیرامون مسیحیت چندین روز را برای تولد مسیح ذکر کرده اند. نخستین جشن ثبت شده برای کریسمس در رم در سال ۳۳۶ صورت گرفت. در رویکرد جنجالی مسیحیت آریانیسم در سده چهارم، کریسمس نقش مهمی دارد. در آغاز قرون وسطی، خاج شویان بر کریسمس سایه انداخت. این جشن با تاجگذاری کارل بزرگ در روز کریسمس در حدود سال ۸۰۰ کاملاً فراگیر شد. اما از آنجایی که مراسم با می خواری فراوان و دیگر رفتارهای ناشایست همراه شد، پارسایان در سدهٔ ۱۷ ام میلادی کریسمس را ممنوع اعلام کردند. این جشن در سال ۱۶۶۰ به عنوان یک تعطیلی رسمی باقی ماند اما با چشم بد و مایهٔ بی آبرویی به آن نگاه شد. در آغاز سده ۱۹ میلادی، با پیدایش جنبش آکسفرد در کلیسای انگلیس، کریسمس دوباره رونق گرفت. چارلز دیکنز و دیگر نویسندگان با تأکید بر اینکه کریسمس یک جشن خانوادگی، مذهبی و وسیله ای برای دادن هدیه است جلوهٔ اجتماعی تازه ای به آن بخشیدند و باعث فراموشی گذشتهٔ آن شدند.
افسانه ای قدیمی وجود دارد بر این مبنا که در این شب بابا نوئل با کیفی پر از هدایای قشنگ سر می رسد و برای هر کس هر آنچه را آرزو کرده می آورد. این پیرمرد مهربان و تپل یک سورتمه دارد با چند گوزن که می تواند پرواز کند. به همه خانه ها سر می زند و همه را با هدایای زیبایش غافلگیر می کند. با صورت درشت و چشمان آبی مهربانش شادی را به همه هدیه می کند. گذشته از چنین افسانه زیبایی، این رسم یک جورهایی بهانه است تا همه اهالی خانه دور هم جمع شوند. به یکدیگر هدیه بدهند و دل همه به خصوص بچه ها شاد شود. یک شام مفصل خانوادگی خورده شود و یک عالم نور و رنگ و کادو در فضا بدرخشد. برای کامل شدن فضا یک چیز دیگر هم لازم است به غیر از هدایا به غیر از شام کریسمس، یک چیزی که خیلی هیجان انگیز باشد و بوی تازگی و سر سبزی را با خود داشته باشد، درخت کریسمس که درخت کاج است، درختی همیشه سر سبز و استوار، هیجانش وقتی کامل تر می شود که با عروسک و کاغذ رنگی آراسته شود، این گونه است که کریسمس کاملی می توان داشت.